Theater

Iwan mag niet meer koken van zijn vriendin. Hij moet kiezen. Of koken of liefde. Wat zou jij doen?

En dat koken daar houdt hij zo van. Als hij niet meer zou kunnen koken dan zou hij net zo goed niet hoeven te bestaan. Althans dat zegt hij zelf. En hij kan het ook best goed.

Volgens Iwan kan hij zo goed koken dat als hij iets gemaakt heeft en je proeft het… dan wil je nooit meer bij hem weg

Op vakantie in Thailand ziet Iwan, zomaar op een markt, Milou. Het mooiste meisje dat hij ooit heeft gezien.

Zij ziet hem helemaal niet zitten totdat ze de volgende dag toevallig in dezelfde bus zitten. Ze raken met elkaar in gesprek. Heel toevallig komen ze allebei uit Nederland en het blijkt dat ze ook nog naar dezelfde plek gaan. Een resort in de Jungle

Iwan kan dus best wel goed koken maar hij doet er ook heel erg stoer over. (Om indruk te maken. Vooral op de meisjes.) Wat niet zo goed lukt maar dat komt volgens Iwan omdat meisjes ook vaak andere dingen aan hun hoofd hebben. Kleren enzo. Dan kun je je nog zo uitsloven. Ze zien gewoon niet goed hoe je je best doet voor hen. Zo ook in dit verhaal.

Waarom begrijpt Milou nou niet dat Iwan zo z’n best doet voor haar?

In eerste instantie vindt Milou al dat koken van Iwan best wel tof. Maar hij is er wel ALTIJD mee bezig. En dan is het alsof hij haar niet meer ziet. Want heeft hij wel gezien dat Milou van dansen houdt en niet zo van voetbal?

Dat is wel vaker bij jongens. Die zijn zo druk bezig met stoer doen dat ze vergeten dat er ook meisjes zijn op deze wereld. Daarbij heeft Iwan ook nooit gewoon gezegd wat hij nou van Milou vindt. En als hij dat niet zegt… Hoe kan zij dat dan weten? …. Aan de andere kant…. Het laatste wat Milou wil is dat iedereen weet dat zij misschien wel verliefd op hem is.

Nog voordat Iwan de naam van Milou weet is hij al verliefd op haar. En Milou doet ook al meteen heel aardig tegen hem. Maar wil dat ook zeggen dat zij hem ook leuk vindt? Dat lijkt al snel van wel want ze gaan zoenen. En dan gebeurt er iets dat Iwan weer heel erg verwart. Even later wil Milou aan vrienden niet laten merken dat hij haar vriend is. Ze doet net alsof Iwan niet bestaat.

Aan de andere kant… die keer in het park. In de winter. Helemaal wit van de sneeuw. Toen was het toch echt aan. Toch? Of die keer dat er voetbal was. Belachelijk in het oranje gekleed doet Iwan de deur open. En wie staat daar? Juist Milou. (Gelukkig staat een rode kop mooi bij die rare oranje kleren) Uiteindelijk zien Iwan en Milou elkaar best vaak. Het lijkt alsof ze echt een stel zijn. Heel romantisch. Totdat het toch mis gaat.

Als een kaartenhuis valt het sprookje in elkaar. Achteraf is het, zoals wel vaker bij ruzies, moeilijk te zeggen wie z’n schuld het nou eigenlijk was. Beiden zitten er best mee. Gelukkig sturen ze elkaar nog wel zo nu en dan een sms-je.

En dan maakt Milou opeens bekend dat ze langs komt. Ze wil langs komen om te eten. Voor het eerst zal ze het eten proeven wat Iwan gemaakt heeft. En als het waar is wat hij zegt… Dan zal ze nooit meer weg gaan.